Svona til upprifjunar þá örfáir punktar sem við auðvitað vitum öll um !! en góð vísa er aldrei of oft kveðin er það nokkuð ??!!
Við kaupum okkur dýr hjól en tímum oft ekki að halda þeim við og sköpum þannig hættu fyrir okkur sjálf og aðra í umferðinni. Verðum best í öllu sem við gerum ekki rétt eða allavega gerum okkar besta.
Endurtekið efni í nýju orðalag stolið og stílfært að vanda (allavega sumt).
Óli bruni.
Hverjum langar ekki í BMW ? Ég þekki allavega einn til tvo, en Bimminn er í flestum tilfellum skemmtilegt hjól og þetta hjól sem við ætlum að fjalla um er annar af tveimur Bimmum sem mig myndi langa í hinn er hin útgáfan af R nine T. En svona okkar á milli í algjörum trúnaði !! þá hef ég eins og allir átt leiðinleg mótorhjól (reyndar bara tvö “leiðinleg” hitt var frá Harley) og eitt þeirra var BMW en það er nú allt önnur og gömul saga.
Saga segir okkur að þegar við erum komin á vissan aldur þá horfum við til fortíðarinnar og kannski má segja svo að BMW menn séu að því eins og fleiri verksmiðjur og það er auðvitað útaf því að kúnninn horfir til baka og vill fá að upplifa ungdóminn aftur og aftur !! Þetta nýja hjól þ.e.a.s. 2016 árgerðin af R nineT Scrambler virðist falla að hugmyndum markaðarins um hvernig mótorhjól ætti að líta út, en þetta hjól er í raun breytt úgáfa af R nineT hjólinu sem kom á markaðinn fyrir ekki löngu og er svona í Café Racer útlíti og það hjól tel ég vera frábærlega vel heppnað.
Þessi nýi Scrambler leitar langt til baka í útliti að miklu leiti, jafnvel baka til áranna uppúr 1950 og allt til 1980, því á þessum árum voru framleidd hjól af ýmsum framleiðendum sem litu út eins og þau gætu verið notuð í utanvega akstur, sem sumir gerðu en voru í flestum tilfellum venjuleg götuhjól með uppliggjandi pústi, þarna má telja hjól eins og Norton (Matchless) P11, Norton Commando S og SS (byrja á því besta !!!) hjól frá Ducati, Triumph og ekki má gleyma öllum Scrambler útlítandi Hondunum ofl. ofl.
En það er öruggt að BMW fer ekki aftur í tímann tæknilega því þessi nýi Scrambler er nýtt hjól frá grunni með þeim búnaði sem hjólamenn krefjast í dag þó hugsað sé til baka í þá gömlu góðu daga með útlitið !! En samt ef við horfum á framenda þessa hjóls þá sjáum við hefðbundin framgaffal með gúmmíhosum og 19” framfelgu, frekar lítinn bensíntank að sjá með innfellum fyrir hné okkar. En eins og alltaf er það “classic” boxer mótorinn sem vekur alltaf mestu athyglina, en þetta fellur samt saman í eina flotta heild eins og við má búast frá BMW.
Stýrið liggur vel fyrir okkur og er ekki of hátt eða of breitt en fótpedalar eru staðsettir þannig að þú situr frekar svona: Fram/aftur heldur en alveg uppréttur og því er þetta hjól frábært í akstri í þröngum beygjum á góðu malbiki, en þú getur samt staðið uppréttur ef vegur er holóttur og erfiður yfirferðar, þessi græja verður samt aldrei neitt alvöru utanvega farartæki frekar en Scrambler frá Ducati eða Triumph. En horfum aðeins meir á útlitið og þá blasir við okkur frábærlega hannað pústkerfi og það gerist ekki oft þessa dagana beint frá verksmiðju að pústkerfi séu vel heppnuð í útliti.
Grind hjólsins er stálpípu gerðar og er vel heppnuð í svona anda Ducati ef segja má svo, ekki leiðum að líkjast !! Partur af grindinni er mótorinn sjálfur eins og á ofangreindu hjóli. Taka má farþega sætið af Scramblernum og þá virkar hjólið svona meira “röff”. Þetta hjól kallar á að því sé breytt eftir hugmyndum eiganda (uss hver vill ekki “orginal”), já þessi græja er eins og óklárað málverk. Að framan er hjólið búið tveimur bremsuklossum frá Brembo og eru þær fjögurra stimpla, diskar eru 320mm, en að aftan er einn 265mm diskur og hjólið kemur að sjálfsögðu með ABS, en ekki er hægt að breyta stillingum vegna ABS kerfisins og það mætti koma á næstu árgerð segja blaðamenn mótorhjólablaða. En við eigum ekki að vera tölvustýrðir við erum karlmenn sem getum tekist á við aðstæður eins og þær liggja fyrir okkur dag hvern ekki rétt !!!!!
Framdemparar eruu 43mm og ekki mikið hægt að stilla þá og því mætti einnig breyta segja sumir. Að aftan er gafallinn bara öðrum megin eins og oft á BMW og hann er úr áli, er með einum dempara og er stillanlegur í báðar áttir. En eins og áður sagt fjöðrun þessa hjóls er fyrir malbikið ekki torfærur. Hjólbarðar eru frekar grófir en henta samt vel á sléttu malbikinu. Vélin er 1170cc og þvermál stimpla er 101mm en slaglengd er 73mm, afl er gefið upp 110 hestar miðað við 7800 snúninga og tog er 88 pund fet á sexþúsund snúningum. Hjólið kemur með sex gíra kassa og hann virkar vel með þessum frábæra mótor. Mótorinn er að sjálfsögðu með beinni innspýtingu. Hjólið er sagt komast í rúmalega tvöhundruð, en það skiptir engu hér á landi er það nokkuð !!?
Það er ekki leiðinlegt að geta valið um nokkra Scramblera frá allavega þremur framleiðendum þ.e. Triumph sem reyndar virðist ætla að selja nýja Bonneville hjólið á þann máta að þú bara breytir hjólinu sjálfur í Scrambler með nýju pústi, sæti o.s.frv. og það verður líka spennandi að sjá hvað nýja Bonnie 1200cc vatnskælda hjólið frá Triumph gerir, svo er það Ducati Scrambler hjólið sem er bara flott en er frekar lítið fyrir minn smekk þegar maður sér það “life”, nýji Scrambler frá BMW á örugglega eftir að gera “lukku” bara spurning með verð, því þú færð varla ódýran bimma. Hér að neðan má sjá “spekkur” bimmans og skoðið hvort allt sé rétt í þeirri upptalningu þ.e. miðað við ljósmyndir, hann Gulli okkar veitir verðlaun fyrir þann sem getur bent á það (kaffi og kleina !!).
Stolið og stílfært af netinu: Óli bruni
Drivetrain: |
|
Engine:: |
Air/Oil-Cooled Two-Cylinder DOHC Boxer, Four Valves per Cylinder |
Displacement: |
1,170 cc |
Bore: |
101 mm |
Stroke: |
73 mm |
Maximum Horsepower: |
110 Horsepower at 7,800 rpm |
Maximum Torque: |
88 Pound-Feet at 6,000 rpm |
Compression: |
12.0:1 |
Fuel Delivery: |
50 mm Throttle Bodies |
Engine Control: |
BMS-MP |
Exhaust: |
Closed-Loop Three-Way Catalytic Converter |
Alternator: |
720 W |
Clutch: |
Hydraulically-Activated Dry Clutch |
Transmission: |
Constant-Mesh Six-Speed |
Primary Ratio: |
1.737 |
Final Drive: |
Universal Shaft |
Performance: |
|
Fuel Economy: |
44 mpg |
0-60 mph: |
3.5 seconds |
Top speed: |
124 mph |
Chassis: |
|
Frame: |
Tubular Steel Space Frame, Engine Self-Supporting |
Suspension, Front: |
43 mm Inverted Telescopic Fork, 4.7-inch travel |
Suspension, Rear: |
BMW Paralever, 5.5-inch travel |
Rake: |
28.5 degrees |
Trail: |
4.3 inches |
Brakes, Front: |
Brembo, Hydraulic Dual 320 mm Disc |
Brake, Rear: |
Hydraulic Single 265 mm Disc |
ABS: |
BMW Motorrad ABS |
Wheel, Front: |
Cast Aluminum, 3.0 x 19 inches |
Wheel, Rear: |
Cast Aluminum, 4.5 x 17 inches |
Tire, Front: |
120/70 ZR19 |
Tire, Rear: |
170/60 ZR17 |
Dimensions: |
|
Length: |
85.6 inches |
Width (with Mirrors): |
34.6 inches |
Seat Height: |
32.2 inches |
Wheelbase: |
60.1 inches |
Details: |
|
GVWR: |
947 Pounds |
Curb Weight: |
485 Pounds |
Fuel Tank Capacity: |
4.5 Gallons |
Recommended Fuel: |
Premium Unleaded |
Warranty: |
One-Year Limited Warranty: |
Color: |
Monolith metallic matt |
tekið af mbl.is
Ástralska fyrirætkið Vozz (www.vozzhelmets.com) kynnti fyrir skemmstu til sögunnar byltingarkenndan mótorhjólahjálm.
Felst sérstaða Vozz-hjálmsins einkum í því að í stað þess að þurfa að stinga höfðinu inn um op á botni hjálmsins er hægt að opna aftari hluta hjálmsins og smeygja honum yfir kollinn nánast eins og grímu.
Þessi hönnun hefur marga kosti í för með sér. Liggur hjálmurinn t.d. langt undir hökuna og þarf ekki að skorða hann fastan með ól. Þegar hjálmurinn er kominn á sinn stað situr hann pikkfastur og loft leitar ekki upp undir hjálminn á ferð.
Til að tryggja að þeir passi fullkomlega eru Vozz-hjálmarnir gerðir í þremur skeljastærðum og með með þremur stærðum af fóðri. Með því að velja rétta skel og rétta fóðrun á hjálmurinn að smella eins og flís við rass, sama hvernig höfuðið er í laginu.
Merkilegur öryggiseiginleiki við hönnunina er að hægt er að smeygja hjálminum af höfðinu án þess að þurfa að toga. Ef mótorhjólamaður hefur lent í slysi og viðbragðsaðilar þurfa að taka af honum hjálminn án tafar þá er það hægt núna án þess að eiga t.d. á hættu að valda óvart skaða á mænu eða hrygg.
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Löng mótorhjólaferðalög eru góð fyrir heilsuna
“ekki spurning”
(ATH. hátíðlegar hugleiðingar um ofangreind ferðalög ! Lestur getur leitt til svefndoða !!)
Hvort sem um er að ræða ferðalag 23 ára gamals læknanema frá Argentínu sem fór um alla Suður Ameríku á eins strokka 500cc Norton og gerði það ferðalag frægt með bókinni Motorcycle Diaries eða aðrar góðar ferðasögur á mótorhjóli þá er það ekki spurning að þessi ferðalög hafa áhrif á þrennt a.m.k. Slökun - sjálfskoðun og endurhleðsla ef segja má svo !! Í svona ferðalögum þar sem þú þarft að treysta á sjálfan þig og græjuna sem þú ferðast á þá lærir þú margt um sjálfan þig og ef þú ferðast með öðrum þá lærir þú mikið um ferðafélaga þína.
En hvers vegna ætti ég að fara í mótorhjólaferðalag ? Þú átt að fara í gott ferðalag vegna þess að:
Mikið af skemmtilegum sögum:
Meðan við ferðumst verður á vegi okkar oftast mikið af ókunnu skemmtilegu fólki, við sjáum alltaf eitthvað nýtt, við borðum flest okkar öðruvísi mat, við skemmtum okkur þegar kvölda fer alltaf á nýjum stað. Þarna er aðeins lítillega farið yfir þau atriði sem verða á vegi okkar, en við munum lifa á þessu til æfiloka, því að kynnast náttúrunni sem og þeim sem við hittum er bara allt öðruvísi þegar ferðast er á mótrhjóli.
Við lærum að þekkja okkur sjálf miklu betur:
Að fara í lengri ferðir á mótorhjóli og þurfa að treysta á sjálfan sig að mestu leiti kennir okkur flestum mikið um okkur sjálf. Það kemur oft fljótlega í ljós á svona ferðalögum hvað mann þú hefur að geyma, hvort sem þú ferðast einn eða með öðrum. Þú kemst fljótlega að því hvort þú hafir tekið alltof mikið með þér af búnaði eða alltof lítið, hvort sem það er, þá er það lítið mál því oftast má bara kaupa nýtt eða þvo það sem er óhreint. Flestir taka alltof mikið með sér í sitt fyrsta langa mótorhjólaferðalag. Þarftu að fara í bað daglega ? Geturðu sofið í sama herbergi og margir aðrir, eða kemur tjaldnotkun ekki til greina. Það má lengi telja en margir segja að það sem reynir mest á menn eru ferðafélagar t.d. þegar þú hefur aldrei ferðast með viðkomandi ferðafélaga og ekkert hefur verið ákveðið fyrirfram, ekki hvernig og hvar á að gista, hvar á að borða og svo hver leiðir ferðina o.s.frv. Margir hafa vaknað upp við vondan draum þegar í ljós kemur að ferðafélaginn er bara fúll á móti ef ekki er farið eftir hans hugmyndum um allt og ekkert, t.d. það ekið of hægt of hratt, of stutt á milli hjóla ofl. Gist á röngum stöðum, matstaður ekki rétt valinn. Hefur ferðalagið heppnast eftir að hafa ferðast með öðrum ? Ef spurt er: Hvernig var ferðin og myndurðu fara aftur með þessum ferðafélaga þá er oft bara öðru atriðinu svarað. En af þessu öllu lærir þú mest á sjálfan þig og lífið er sem og mótorhjólaferðalög er einn stór gagnabanki þar sem þú lærir á sjálfan þig og í leiðinni er þetta besta skemmtun í heimi.
Þeir sem þú munt hitta á ferðalagi þínu:
Það eru ekki til neinar leiðbeiningar í raun hvernig þú átt að koma fram við þá sem þú hittir á ferðalagi þínu, þetta á oftast við ferðalög á erlendri grund, þú verður bara að læra allt svoleiðis með eigin reynslu. En að fara í langt ferðalag mun alltaf verða mikil upplifun og allir ættu að fara í svoleiðis ferðalag allavega einu sinni á æfinni. Þessi ferðalög eru yfirleitt ekki ódýr og tala nú ekki um ef þú býrð á eyju útí ballarhafi. Ferðin þarf oftast að vera nokkuð vel undirbúin og þá sérstaklega ef nokkrir ferðast saman, en það sem lagt er fram í peningum sem og undirbúningsvinnu, er borgað margfalt til baka með skemmtilegri upplifun og minningum sem lifa með þér til loka.
Ferðalagið mun örugglega gera þig að sjálfstæðari einstaking:
Þetta á bæði við hvort sem þú ferðast einn eða með öðrum, en á meira við ef þú ferðast einn. Ef þú ferðast einn þarftu að taka allar ákvarðanir einn og sjá einn um hjólið þitt sem og annað sem þú tekur með þér. Gæturðu treyst ókunnum fyrir hjólinu þínu og farangri meðan t.d. að þú skreppur eitthvað til að borða eða annað og þér sýnist þú vera staddur í svona frekar vafasömu umhverfi ? En sagt er að öll svona reynsla skerpi bara meðvitund þína á umhverfi þínu sem og þeim sem þú kemst í kynni við. Að ferðast einn hefur líka marga kosti þú ræður hvort þú hjólar langt eða stutt, á hvaða hraða (löglegum), hvar á að gista, hvað á að borða og hvenær o.s.frv. Sem sagt þú ert þinn eigin húsbóndi.
Þú lærir á hjólið þitt:
Á lengri ferðalögum gætir þú þurft að strekkja keðju (já ég veit um Bimma með bílaskaft), skipta um kerti, perur, jafnvel bremsuklossa, já ekki má gleyma olíu og síuskiptum. Auðvitað vitum við það að þetta kunna allir ekki rétt ! En að gera við bilanir á nútíma hjólum er allt annað því oftast þarf einhvern tölvubúnað sem segir manni svo aftur að hjólið sé bilað !! En ekki er slíkur búnaður tekin með. Þá er eins gott að vita um næsta umboð eða einhvern sem gæti lagfært græjuna. Þess vegna er mikilvægt að yfirfara hjólið vel áður er lagt er í hann t.d. olíuskipti, hjólbarðar nýlegir og með réttum loftþrýsting, smyrja það sem smyrja þarf sem og barka, keðju og ef hjólið er ekið nokkuð marga km. þá að skoða vel ástand keðju og tannhjóla. Hlaða hjólið ekki of mikið af farangri og huga vel að því að fljótlegt sé að taka farangur af sem og að setja hann á. Semsagt læra vel á hjólið sitt áður en lagt er í hann, en svo sem ekkert að því að læra meira á græjunar á ferðalaginu. Ekki gleyma þeim búnaði sem þú ætlar að klæðast að hann henti vel til ferðalagsins.
Þú munt heimsækja staði sem þú taldir vera utan þinna marka:
Þröngar götur og sund eru oftast engin hindrun þegar þú ekur mótorhjóli og þannig kemstu á staði sem þú hefðir aldrei farið á bifreið. Síðan getur þú lagt hjóli þínu eiginlega hvar sem er án þess að verða fyrir því að fá sekt eða hjólið dregið í burtu en þetta gerist þó svo það er eins gott að skoða vel umhverfi sitt þegar þú leggur hjóli þínu, því sagan segir okkur að menn hafa komið frá því að bara að borða og hjólið er horfið, en því var ekki stolið nei það var bara bannað að leggja græjunni þarna og hún fjarlægð af einhverri dráttarbifreið. Sumir eru heppnir og aðrir hjólamenn hafa fært hjólið þitt á öruggan stað. En það miklu meira jákvætt við það að aka mótorhjóli heldur en hið andstæða.
Niðurlag:
Þessi skrif eru orðin líkari ritgerð meira segja ég er farin að “drepa tittlinga” (þið þessir eldri vitið hvað þessi setning þýðir) en ykkur til skemmtunar þá bendi ég á tvö ferðalög sem gerðir voru þættir úr og gaman að þeim báðum þó sumt sé svona “feik” í sumu þ.e.a.s. að menn séu alveg einir á ferð og verði að bjarga sér sjálfir, en þessir skemmtilegu þættir eru Long Way Round og Long Way Down. Benda má á að í seinni seríunni þá blanda eiginkonur ferðalanga í málið og þá vitið þið hvað gerist. Hvernig er hægt að bera saman að ferðast á bifreið eða mótorhjóli, nei það er bara ekki hægt, nei engin samanburður, eina sameiginlega er það að hugsanlega koma bæði tækin þér á áfangastað. En gleymum ekki einu það er ekki vegalengdin sem farin er, nei það er ferðalagið sjálft. Öfugt við marga aðra þá spyrja margir íslenskir mótorhjólamenn oft um hvað margir KM voru eknir en ekki hvort það hafi verið gaman. Jæja svo nú er bara að skipuleggja næsta mótorhjólaferðalag til fjarlægra landa ekki rétt.
Andlegra hugleiðingar stolnar héðan og þaðan:
Óli bruni
Markaðurinn fyrir þessi svokölluðu alhliða mótorhjól fer stækkandi með hverjum degi þ.e.a.s. hjól sem má nota jafnt á malbiki sem á grófum malarvegum, svona græju sem hentar bæði vel í Reykjavík (holubæ) og á Kjalvegi. BMW R1200GS hjólið hefur í raun átt þennan markað að miklu leiti og þessi “ódýri” bimmi hefur selst eins og heitar lummur um allan heim. Honda hefur ekki mikið sótt inná þennan “dual” markað undandarin ár en nú verður breyting á með tilkomu gamals vinar: CRF 1000L Africa Twin og það er ekki dónaleg endurkoma.
Þetta hjól var hannað af Hondu með tvö orð í huga FER ALLT. Og það má sjá á hjólinu að markmiðinu virðist vera náð. Þótt hjólið virðist geta farið yfir nær flestar ófærur þá er það ekki mjög hátt í sæti og þyngdarpunkturinn er neðarlega. Mótorinn er tveggja strokka (paralle twin) 998cc. Afhverju ekki V mótor ? Jú með þannig mótor hefði hjólið orðið of langt segir Honda, sem og að með þessum mótor verður hjólið “grant” um mittið ef segja má svo. Hönnun mótors sækir mikið til hefðbundinna “drullumallarra”, með alls konar vigtarendum á hreyfanlegum hlutum innan mótors, mýkra átak minni titringur.
Honda kynnti hjólið til sögunnar á viðeigandi stað þ.e.a.s. í suður Afríku á lokuðu svæði sem hugsað er fyrir veiðimenn sem vilja skjóta villt dýr löglega. Mótorhjólablaðamenn frá hinum ýmsu mótorhjólablöðum var boðið að prufa hjólið í tvo daga (ég sá reyndar enga mynd af Njáli ökukennara/blaðamanni !). Blaðamenn sögðu strax við fyrstu prufur að hjólið væri alveg sérstaklega meðfærilegt við flestar aðstæður, en byrjað var á malbiki síðan malar og moldarvegum. Mótorinn togar virkilega vel frá lágum snúning, titrar nær ekkert þó hressilega sé snúið uppá rörið. Hjólið slær ekkert slöku við þó tveir sitji á því og vel fer bæði um ökumann og farþega. Hjólið liggur virkilega vel í gegnum beygjur þó undirlag sé laust í sér, en ekki reyndi eins mikið á hjólið á malbikinu því án gríns þá svona flaut það vegna hita þegar hjólið var prufað, ja hérna þetta gerist líka annars staðar en á Íslandi !!!! Búum við þá í vanþróuðu landi ??!! Hjólið vigtar um 503 lbs. og uppgefin hestöfl eru 94, þannig að þetta er ekki nein CBR1000RR Honda.
Hjólið kemur með ABS sem og átakstýringu í afturhjól og allt stillanlegt miðað við aðstæður, t.d. bara hægt að hafa ABSið á afturhjólbarða og þetta ABS kerfi kom mönnum vel á óvart hvað það virkaði vel í möl og lausu undirlagi, öfugt við mörg önnur mótorhjól með ABS. Tölvustýrða átakskerfið í afturhjól er með fjórar stillingar: O.Af – 1.sport og þá rennur hjólið til að aftan í hressilegri inngjöf og grípur lítið inní – 2. Heldur þér nokkuð frá því að fara á hausinn en samt smá spól – 3. Þú mátt bara ekki gera neitt spennandi! Þessi búnaður þ.e. bæði ABS og spyrnuátakið (traction control) er einfaldur í notkun. Hondu hönnuðir lögðu nokkuð mikið á sig í því að hjólið tæki sem minnst vind á sig, hvort sem það er á hlið eða að framan. Vindhlífin þ.e. glerið veitir þér góða vörn og í raun of góða því ökumaður þurfti að standa upp þegar það rigndi því ekki var hægt að sjá yfir gler sitjandi.
Eftir hvern dag gátu blaðamenn spurt þá sem þekktu hönnun hjólsins, því Honda í allri sinni japönsku nákvæmni (lærðu þetta af Englendingum !) höfðu fengið þá sem eins og áður sagt hönnuðu hjólið frá A-Ö á staðinn til að svara öllum spurningum fagmannlega. T.d. svaraði einn aðalhönnuðirinn spurningum um hvað það væri sem gerði hjólið svona gott í meðförum við flestar aðstæður: Þrjú aðal atriði sagði hann: Grindin þarf að vera nógu stíf en ekki of stíf-hlutföl milli mótors og grindar þ.e. að mótor taki ekki of mikið pláss sé partur af grindinni – því er mótorinn festur í grindina á sex stöðum. Miðað við spurningar og svör prufuökumanna blaðanna þá sagði þessi hönnuður að nær öllum atriðum hefði verið náð og hjólið fengi nærri því 10 í einkunn ekki leiðinleg niðurstaða í nýhönnuðu hjóli, því oft er sagt að kaupa aldrei fyrstu árs framleiðslu af nýju hjóli.
Hjólið er með stillanlega fjöðrun bæði framan og aftan og jafnvel verksmiðjustilling virkaði vel við flestar aðstæður og misjafna þyngd ökumanna. Mjög gott er að standa á hjólinu þegar ekið er yfir ójöfnur því jafnvel standandi liggur stýrið vel fyrir flestum ökumönnum sem og hjólið er mittismjótt eins og áður sagt, stýrið leggur vel á svo hægt er að aka hægt í gegnum krappar beygjur án fyrirhafnar. Africa Twin hjólið er boðið velkomið aftur þín hefur verið saknað sögðu blaðamenn, Bimminn má fara að vara sig því: There is a new kid in town !! En hér að neðan má sjá tæknilegar “spekkur” sem og kosti og galla, því jafnvel Honda framleiðir ekki gallalaus hjól (úff ætli vinur okkar Tryggvi Bacon í Eyjum hafi heyrt þetta).
Stolið og stílfært af netinu
Óli bruni
UPS |
DOWNS |
|
2016 Honda CRF1000L Africa Twin |
|
SPECIFICATIONS |
|
PRICE |
$12,999 base; $13,699 DCT |
ENGINE |
Liquid-cooled parallel twin |
DISPLACEMENT |
998cc |
BORE x STROKE |
92.0 x 75.1mm |
INDUCTION |
EFI |
TRANSMISSION |
Constant mesh 6-speed manual/6-speed DCT w/ on- and off-road riding modes |
FRONT SUSPENSION |
45mm Showa cartridge inverted fork; 9.0-in. travel |
REAR SUSPENSION |
Pro-Link single shock w/ hydraulic preload; 8.7-in. travel |
BRAKES |
Dual 310mm wave discs front, 256mm wave disc rear; ABS; parking brake on DCT model |
FRONT TIRE |
90/90R-21 tube type |
REAR TIRE |
150/70R-18 tube type |
SEAT HEIGHT |
34.3 & 33.5 in. |
WHEELBASE |
62.0 in. |
RAKE / TRAIL |
N/A |
FUEL CAPACITY |
5.0 gal. |
CLAIMED WET WEIGHT |
511 lb. ABS, 534 lb. DCT/ABS |
Ekið á gangandi vegfaranda:
Ekið á bíl:
Ýmis óhöpp:
Hver á sökina ?:
Við Gaflarar eigum örugglega engin svona svör eftir óhöpp, Hafnfirðingar eru mikið betur gefnir ekki rétt ?
Óli bruni með smá bull af netinu !!
tekið af mbl.is
Í síðustu viku samþykkti þing Evrópusambandsins ný lög sem segja að hlífðarfatnaður fyrir mótorhjólafólk verði að uppfylla evrópska staðla.
Hingað til hafa aðeins verið staðlar fyrir hanska, stígvél og persónuhlífar en nú er semsagt búið að bæta fatnaðinum sjálfum við. Þetta þýðir á mannamáli að innan örfárra ára verður allur mótorhjólafatnaður sem er seldur í Evrópu að uppfylla sama öryggisprófaða staðalinn. Fatnaðurinn verður að veita lágmarksvörn gegn núningi og höggi. Eins og á stígvélum og hönskum verður að vera miði innan á fatnaðinum sem staðfestir að fatnaðurinn uppfyllir kröfurnar sem til hans eru gerðar. Einnig verða að vera upplýsingar um viðhald, þvott, geymslu og notkun í gallanum. Ekki er enn ljóst nákvæmlega hvenær þessar kröfur verða að veruleika en búast má við að það verði innan fárra ára eins og áður sagði.
Nýju lögin þýða ekki að mótorhjólafólki sé skylt að nota hlífðarfatnað, allavega ekki í öðrum löndum Evrópu. Þessi reglugerð er fyrst og fremst sett til að setja reglur á hvað er selt og hvað má ekki selja sem hlífðarfatnað. Að sögn aðalritara FEMA (Evrópusamtaka mótorhjólasamtaka), Dolf Willigers, hefur Evrópusambandið engar áætlanir um að setja lög um notkun hlífðarfatnaðs. „Þetta er neytendavörn sem við höfðum ekki áður. Svo lengi sem Evrópusambandið mun ekki nota lögin til að neyða fólk til að nota hlífðarfatnað fögnum við þessum lögum. Við munum líka sjá til þess að það gerist ekki,“ sagði Dolf Willigers um nýju lögin. Formaður Snigla, Hrönn Bjargar Harðardóttir, er ekki eins bjartsýn. „Sett voru lög fyrir nokkrum árum síðan á Íslandi sem skylda mótorhjólafólk til að nota hlífðarfatnað,“ sagði Hrönn í viðtali við Morgunblaðið. „Lögin höfðu að hluta til öfug áhrif, fram að lagasetningu hafði notkun hlífðarfatnaðar ekki verið sýnilegt vandamál en eftir gildistöku laganna fór meira að bera á því að fólk notaði ekki hlífðarfatnað, sumir mögulega í mótmælaskyni,“ sagði Hrönn. Sniglar hafa áhyggjur af því að lögin verði mögulega nýtt á rangan hátt til stuðnings hlífðarfatnaðarskyldunni hérlendis, þó svo að þeim sé eingöngu ætlað að vernda kaupendur. „Auðvitað er það gott mál að allir noti hlífðarfatnað en það á að vera val hvers og eins, hversu mikinn hlífðarfatnað hann eða hún notar, af hvaða gerð eða þess vegna hvaðan hann er keyptur. Þeir sem vilja góðan hlífðarfatnað gætu hinsvegar nýtt lögin til að sjá hvaða fatnaður uppfyllir bestu staðlana,“ sagði Hrönn ennfremur.
Flest mótorhjólafólk á Íslandi telur sjálfsagt og eðlilegt að nota hlífðarfatnað á mótorhjólum, segir Hrönn Bjargar Harðardóttir, formaður Snigla.
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Nei þetta er ekki fyrirsögn fyrir einhverja vafasama sögu, sem kannski myndi fá meiri lestur heldur en þessar síendurteknu greinar um mótorhjól !! Reyndar var hann Húni (Bjössi) okkar búin að biðja mig um að skrifa nú eitthvað virkilega hressandi, en kannski átti hann við skrif um Harley !!
Hönnuðir sem og eigendur Yamaha hafa áttað sig á því eins og mörg önnur mótorhjólafyrirtæki að flestir kaupendur mótorhjóla vilja sjá hvernig hjólið lítur út “nakið”, án allra hlífa o.s.frv. Reynar eru alltaf tískusveiflur í heimi mótorhjóla og tískan í dag er á ýmsum nótum. Til batnaðar ? Spurning sem er bara smekkur manna þann og þann daginn, líka hjarðhegðun ekki satt !!
Mörg af þessum nýju hjólum líta út eins og þau séu hugsuð í næstu Mad Max bíómynd og hvað segið þið um nýja “nakta” hjólið frá Yamaha, sem er sagt sé í raun nakinn R1 sem er nú ekki dónalegt ef segja má svo ! Yamaha menn segja þetta sé næsta þrepið í þróun hjóla og í raun framhald MT og FZ hjólanna og toppurinn í þessari þróun sé hjólið MT-10 , sem eins og áður sagt er nakinn YZF- R1. Mótorinn er endurhannaður 998cc með meira tog í huga heldur en afl.
Hvað segið þið um útlitið ? já mér sjálfum datt í hug þessi Mad Max stíll eða bara framtíðin, til batnaðar ? Alltaf smekkur manna sem ræður för, eða hvað aðrir segja ha !!?? Hvað er sparað í þessu hjóli miðað við R1, jú t.d. í stað titanium stimpilstanga koma hefðbundnar stál stimilstangir. Mótorinn er 79mm x 50.9mm (bore & stroke). Þjappan er nokkuð hressileg eða 12.0:1 og leitast við að ná sem mestu afli niðri og á miðjusviði snúningshraða. Aflið er sagt vera a.m.k. 150 hestar í afturhjólbarða.
Inngjöf er eins og oftast í dag rafmagnsstýrð, þ.e. engir barkar. Allt tölvustýrt til að aðstoða ökumann við allar aðstæður t.d. spólvörn og stillanlegt afl í afturhjól. Snuðkúppling (slipper clutch) gerir það að verkum að hægt er að skipta hressilega niður án þess að læsa afturhjólbarða. Hjólið verður örugglega í hörku samkeppni við t.d. BMW S1000R og Aprilla Tuono V4 en verðið ræður örugglega mestu um hvað menn kaupa eða kannski gæði.
Grind hjólsins er vígaleg að sjá, er úr áli og líkist mikið grind R1 hjólsins. Framdemparar eru 43mm, þessir sem kallaðir eru inverted eða bara á hvolfi ! aftur gafflall er líka úr áli með einum dempara, öll fjöðrun er stillanleg. Hjólið kemur með ABS bremsum og felgur eru 17 tommu bæði framan og aftan. Þessi grein er aðeins formáli á vonandi annarri grein þar sem fjallað verður betur um aksturseiginleika þessa hjóls, þau tækniatriði sem ekki koma fram hér ofl., þ.e.a.s. ef ég man eftir að skrifa aðra grein ha !!
Fengið að láni að vanda af netinu
Óli bruni
Mótorhjól eru ekki spurning skemmtileg ökutæki. Það er í raun ekki skemmtilegra en að fara út að hjóla og já bara eitthvað sem og að vera frábært samgöngutæki (ja suma mánuði hér á landi).
Þessi tveggjahjóla ökutæki eru ekki bara skemmtileg heldur flest falleg á að horfa, en það eru allavega nokkur atriði sem fara í taugarnar á sumum okkar og hér eru nefnd tíu þessara atriða:
1. Umferðateppa
Mikil umferð er frekar leiðinleg og að þurfa að bíða í langri röð ökutækja án þess að getað farið á milli eða meðfram bílaröðinni er bara “pain in the ass”. Að vera búin að klæða sig í viðeigandi búnað og á hugsanlega ætla að hjóla með hóp vina og þú leggur af stað brosandi en ekki líður á löngu þangað til þú situr í umferðarteppu þar sem ekkert hreyfist. Og þú sem hélst að góða verðið og fallegt útsýni myndi bíða þín sem og góðir samferðamenn, en nei aðeins mengun frá bíldruslum og viðeigandi spilun á bílflautur. Nær allir þessir ökumenn bíla eru að fara eitthvað en þú hjólamaður ert þarna til að hafa gaman af ferðalaginu á mótorhjólinu þínu. Verð að bæta því við að flestar siðmenntaðar þjóðir leyfa mótorhjólamönnum að aka milli bílaraða sem og meðfram þeim, en mótorhjólamenn gera það sjálfsögðu á eigin ábyrgð. Margir sem reiðhjólamenn gera þetta í dag og hafa gert nokkuð lengi og engin er svo sem að röfla yfir því (ekki mikið allavega) þó þeir séu á akbrautum, en um leið og mótorhjólamaður gerir þetta verða margir ökumenn bíla mjög svo fúlir vægt til orða tekið. (svona okkar á milli gæti ég skrifað miklu meira um umferða “menningu” reiðhjólamanna en sleppi því hér (á og nota reiðhjól sjálfur).
2. Aumur afturendi (rass).
Hver man ekki því að eftir að hafa ekið mótorhjóli í a.m.k. tvær klukkustundir að verða orðin svona frekar aumur í rassinum og þessi kjötmesti hluti (hjá flestum) líkama þíns virðist orðin eins og straubretti. Að öllu jöfnu skiptir sætið auðvitað miklu máli, en það kemur alltaf að því að þú ert orðin svona frekar aumur og þreyttur þarna, í löngum ferðalögum virðist þetta venjast með dögunum, en alltaf kemur að því að þú ert farin að færa þig til í sætinu til að finna minna til. Það eru að sjálfsögðu til alls konar aukahlutir sem hjálpa til t.d. “sílikon” púðar o.s.frv. En að loknum löngum degi á hjólinu ertu orðin aumur, svona á léttu nótnum ætti formaður vor að koma á reglu um “rassnudd” frá félögum í lengri ferðum !!!!!!!!!!!
Sé Gulla fyrir mér að nudda rassinn á Sigurjóni (nei ekki falleg hugsjón !!)
3. Rigning
Að hjóla í rigningu er svo sem ekkert leiðinlegt ef þú ert rétt stemmdur og klæddur réttum búnaði, en oftast er það nær ekkert gaman að hjóla í rigningu, tala nú ekki um eins og akvegir okkar eru í flestum tilfellum. Af hverju er svona leiðinlegt að hjóla í rigningu ? þú getur orðið blautur, þér getur orðið kalt, grip versnar um heila helling, að taka af stað, í beygjum, við hemlun ofl. Og að sjálfsögðu verður skyggni verra, hjálmur getur móðast og tala nú ekki þá sem nota gleraugu. Ökumönnum á blikkbeljum líður bara að öllu jöfnu vel við þessar aðstæður þó þeir aki við sömu aðstæður, þ.e.a.s. þeir sjá verr, þeirra skyggni versnar einnig og grip hjá þeim er líka verra, en margir þeirra taka nú ekkert tillit til þessara aðstæðna og alls ekki gagnvart mótorhjólaökumönnum, nei hver hefur ekki fengið yfir sig vatnsgusu frá blikkbelju í rigningu, já jafnvel sumir sem virðast hafa gaman af því að gusa yfir hjólamenn og jafnvel gangandi, tala nú ekki um í borg Holuhjálmars. Bæti hér við að það eru alls konar leiðbeiningar á netinu hvernig best er að haga akstri mótorhjóla á netinu eða bara hlusta vel á vanari menn sem viðurkenna að það sé hættulegra að aka í rigningu.
4. Að þurfa að halda á hjálmi sínum að loknum akstri
Ef þú ekur mótorhjóli mest innanbæjar eða bara stuttar ferðir í nágrannasveitarfélög þá kannastu nær örugglega við það að vilja ekki skilja hjálm þinn eftir á hjólinu án þess að getað fest hann við hjólið á öruggan máta, því hjálmar eru í flestum tilfellum frekar dýr búnaður. Þú vilt bara halda á honum til að tryggja að honum verði ekki stolið, eða falla af hjólinu og skemmast. Sum hjól eru með búnaði til að festa hjálmana við á nokkuð öruggan máta, en það gerist sam að það er rekist utan í á með þeim afleiðinum að þeir rispast og jafnvel skemma hjólið. Hver hefur ekki séð menn taka sér sæti á veitingastað fyrir hjálminn sinn eða bar næsta borð, með misjöfnum ánægjuröddum rekstraraðila eða annarra gesta.
5. Hjálma hár !
Veit nú varla hvernig á að skrifa þetta, en reyni: Hverjum líður vel með hvernig hárið lítur út eftir að hjálmurinn er tekin af höfði voru. Ja allavega miðað við það sem ég les þá er fullt af eigendum mótorhjóla sem eru mjög fúlir hvernig hárgreiðslan fer í vaskinn við notkun hjálms, en ég trúi því varla að þarna sé verið að tala um KARLMENN, nei þetta hlýtur að eiga við konur og það skil ég svo sem, því ég hef heyrt konuna mína tala um þetta vandamál, en hugsanlega eru jafnvel einhverjir “hárgelkarlar”sem hafa áhyggjur af hári sínu vegna notkunar hjálms ! Er þá bara ekki rétt að raka af sér hárið ha ?! Spurning hvort er meira atriði innhald höfuðs ökumanns eða útlit hárgreiðslunnar ?
6. Að verða fyrir óhappi er vont
Það er mikill munur að sitja í járnbúri sem blikkbeljur eru þ.e.a.s. öryggissins vegna. Ökumenn bíla geta leyft sér ýmislegt við akstur sem útiloka er fyrir hjólamenn að gera. Bílstjórar gera ýmislegt undir stýri, t.d. borða, mála sig, greiða sér, tala í símann og telja sig samt hafa stjórn á blikkbeljunni. Þetta er hættulegt fyrir þá sem og aðra í umferðinni, ég tala nú ekki um eftir að svokallaðir “smart” símar komu til sögunnar, því þó símarnir séu “smart” þá eru ökumenn bíla sem nota þessi tæki til að lesa fésið, senda sms, nota snappchatt, lesa meil og senda !! Kannski ekki jafn “smart”. Allt ofangreint skapar hættu fyrir hjólamenn og þeir geta ekki leyft sér þetta því þeir þurfa að vera með hugann 100% við akstur mótorhjóls og vera rétt búnir til akstur þó þeir líti út fyrir að vera geimfarar, því einan vörnin við óhapp er klæðnaður þinn og því komum við að næsta atriði.
7. Rándýr búnaður hjólamanna
Að eiga og aka mótorhjóli er dýrt, ekki bara hjólið, tryggingar o.s.frv., nei sá búnaður sem bið þurfum að kaupa eins og t.d. hjálmur, klossar, hanskar, buxur, jakki, undirfatnaður, brynja, sólgleraugu, síðan regngalli og/eða svokallaðir Goretex gallar sem sameina marga hluti. Reynslan hefur sýnt okkur að það borgar sig yfirleitt ekki að kaupa eitthvað ódýrt, því sá búnaður endist ekki vel, gerir ekki það sem hann er auglýstur fyrir o.s.frv. Síðan er það spurning hvort við eigum að verðleggja öryggi okkar og þægindi. Vonandi verður þessi búnaður ódýrari í framtíðinni vegna breytinga á aðflutningsgjöldum, eða framleiðendur og söluaðilar lækka verð (já manni má dreyma!!).
8. Vörubílar, rútur og strætó
Hafið ekið fyrir aftan stóran vörubíl eða rútu á heitum degi innanbæjar ? Sumir líkja því við að vera inní viðarkynntum pizzaofn, eða vera fastur fyrir aftan slík tæki á umferðaljósum ? Engin hefur áhuga að taka upp pípureikingar er það og nota púströr díeselvörubíls sem pípu ??!! Fyrir utan hvað þessi tæki eru oft hávaðasöm og hægfara, sem og að taka mikið pláss. Kannski eina jákvæða við rútur og strætó er að venjulegum bílum fækkar á akbrautum, allavega stundum. Sagt er að ráðamönnum höfuðborgarinnar dreymi um að allir séu á reiðhjólum eða taki strætó, það væri nú flott nóg pláss fyrir mótorhjólaökumenn= draumaheimur !!
9. Sprungin hjólbarði
Eini kosturinn við að aka á bíl að í þeim flestum er varahjólbarði, en ef við værum með slíkan búnað yrðum við að hafa tvo því ekki er hægt að nota afturfelgu að framan, ef einhver spyr afhverju ekki ? Ja sá ætti að halda sér við bíl er það ekki !! Það er frekar leiðinlegt að verða fyrir því að missa loft úr hjólbarða, tala nú ekki um einhversstaðar utan byggðar, fyrir utan hættuna sem getur skapast ef það “púnkterað”en þeir sem eru á hjólum með slöngulausum hjólbörðum geta bjargað sér með viðgerðarsetti og loftpumpu, t.d. eru eigendur og notendur drullumallara oft snillingar í því að gera við slöngur, svo bara að hafa einn slíkan alltaf með í för !! En hvað fer mest í taugarnar á flestum hjólamönnum?? Lesum um það að lokum (ja þeir sem hafa nennt að lesa hingað!!).
10. Farangur
Hverjum þykir gaman að því að vera með mikin farangur á hjóli sínu, t.d. tvær hliðartöskur, topptösku og jafnvel tanktösku, þær töskur eru mjög svo hollar fyrir lakkið á bensíntanknum !! Hjólið verður yfirþungt, já bara yfirleitt leiðinlegt í akstri, allavega leiðinlegra. Tala nú ekki um ef þú tekur farþega með að auki, allt í einu hefur hjólið jafnvel tvöfaldað þyngd sína. Ferðin verður bara allt öðruvísi, þú hallar hjólinu öðruvísi, þar er miklu erfiðaðra að leggja því og einnig er verra að stöðva. Sumir nota bakpoka en þá verður hugsanlegur farþegi að taka við honum. Svo verður þessi bakpoki til skemmtunar!!! þegar stöðvað er eða þannig (ekkert sko). Fá eða engin hjól eru flott með töskum, ja kannski nokkrir Harley og einn Bimmi. En stundum verðum við bara að taka með farangur, þá er eins gott að huga vel að því hvernig honum er komið fyrir á hjólinu, jafnt báðu megin og alls ekki of miklu hlaðið á hjólið. Ég man eftir einni utanlandsferð með konu minni, ég fékk leigt hjól með hliðar og topptösku (á Spáni) og þær voru sko fullvaxnar allar þrjár, að sjálfsögðu þurfti kona mín að taka með fimm skópör, nokkrar buxur, blússur, ofl. sem og hárþurrku, ja svona þetta all nauðsynlega !! Nú þegar ég ók af stað með farangur og konu mína, fann ég nærri því strax að framhjólbarði snerti varla malbikið og ég hafði litla stjórn á hjólinu, ég var svo heppinn að ferðafélagar gátu tekið sumt fyrir mig, því ég vissi að ég yrði frekar skilin eftir heldur en farangur konu minnar !! Erlendis verða í raun þessar töskur að vera læsanlegar því teygjur og bönd stöðva ekki þá sem vilja fá lánað hjá þér án þess að spyrja !!
En þrátt fyrir allt sem ofan er talið þá er bara ekkert skemmtilegra en að aka mótorhjóli, svo það eru engin vandamál hjá hjólamönnum aðeins lausnir ekki rétt ??
Stolið og stílfært af netinu
Óli bruni
Hver þarf fjóra strokka eins og t.d. “Súúsúúkkíi glæbon” þegar einn dugar alveg, tala nú ekki um að eyðsla á bensíni er nær engin ! Bara þarf að kaupa eitt kerti í stað fjögurra og svona má lengi telja um kosti eins strokka mótorhjóls (jú jú hugsanlega einhverjir gallar).
Hér er fjöllum við um eins strokka græju fyrir þá sem þora !! Reyndar er þetta nýja KTM 690 svona endurhannað með svona fágun í huga ef segja má svo, með þessari græju er sagt að KTM sé farin úr landbúnaðarflokknum (önnur eins strokka hjól) yfir í fágaða skemmtilega græju sem hristir ekki úr þér fyllingar í tönnum !! (flott að vera með falskar !!)
Sumir segja að KTM hafi í raun fundið upp götu supermoto hjólið þegar það kynnti til sögunar 620 Duke hjólið árið 1994 og síðan fylgdu á eftir öll hin “nöktu” hjólin frá KTM t.d. 390-690, Super Duke 1290R o.s.frv. Hjólið sem fjallað er um hér 690 Duke hefur verið hressilega uppfærður og auðvitað er mótorinn LC4 hjartað í þessari græju. Stærstu breytingarnar eru t.d. nýtt hedd, nýr sveifarás, stimplar og léttari stimilstangir, mótorinn hefur stækkað þ.e. þvermál stimpla um 3mm og slaglengd um 4.5mm, inntaksventlum er stýrt beint af knastás en útblástur með “rocker” örmum. Þetta gerir það að verkum að útsláttur er við 9500 snúninga á eins strokka græju ! Þú færð miklu betra tog og hestar eru sagðir rúmir 70 sem er gott já virkilega gott frá einum strokk.
Hjólið er með beinni innspýtingu og inngjöf er rafmagnsstýrð engir barkar, hjólið kemur með ABS sem hægt er að taka af að hluta og með því að panta smá aukadót færðu stillanlegt átak í afturdekk til að takast á við flestar aðstæður, já meira segja Supermoto ABS og svona “slipper” stilling þannig að hægt er að skipta niður án þess að læsa afturhjólbarða. Nýtt málaborð með lýsingu sem sýnir þér betur hvað mælar sýna o.s.frv. Sætishæð eru heilar 32.9 tommur og áseta er ótrúlega þægileg miðað við svona hjól. Ekki heyrist mikið í hjólinu þ.e.a.s. frá pústi sem er auðvitað eðlilegt miðað við allar þessar mengunarkröfur co/Euro 4. Það kemur skemmtilega á óvart hvað hjólið titrar lítið miðað við eins strokka græju jafnvel þó það sé vel skrúfað uppá rörið.
Fjöðrun er ágæt að framan er 43mm WP USD framlappir en ekki stillanlegar, að aftan einn WP dempari þ.e. nokkuð hefðbundið “monoshock og stillanlegt í aðra áttina þ.e. “preload”. Fjöðrun er sögð gefa þér 5.3 tommur bæði framan og aftan. Þessi fjöðrun er alveg fullnægjandi og hentar hjólinu vel, en er frekar stíf. Bremsur eru frá góðum framleiðanda Brembo, að framan er 320mm diskur og bremsuklossi er með fjórum stimplum, að aftan er 240mm diskur og bremsuklossi er með einum stimpli, sagðar virka vel en mættu vera betri þegar tekið er vel á því. Felgur eru 17 tommu heilsteyptar og hjólið kemur með Metzeler M7 RR Hjólbörðum sem virka vel.
Eins og áður er fram komið þá er afl gott og togið virkilega gott og flestir brosa útað eyrum eftir að hafa ekið græjunni og þá sérstaklega ef menn taka á því allt að útslætti. Líka er titringur það lítill jafnvel á háum snúning svo þú heldur að þú sért á tveggja strokka græju. Við réttar aðstæður þar sem nóg er af beygjum, hæðir og hólar þá er hjólið í réttum aðstæðum og sagt er að þetta hjól sé með því meðfærilegra sem menn hafa prufað, hægt að leggja það all hressilega og alveg nóg fyrir flesta: Allir stíga brosandi af baki. Ekki má gleyma að KTM bíður líka uppá R típu sem kemur með ýmsu meira góðgæti sem lesa má um á netinu
Stolið og stílfært af netinu
Óli bruni